Vr’ı satın aldığımda doğruyu söylemek gerekirse beklentilerim epey düşüktü. Ve asla böyle bir deneyimle karşılaşacağımı düşünmüyorum. Ve yaklaşık 1 yılın ardından epey oyun oynadığımı ve fazlaca vakit geçirdiğimi söyleyebilirim. Fakat içlerinden tahmin edebileceğiniz gibi bir tanesi beni hepsinden fazla etkiledi. Half Life Alyx.
Bu yazı bir tür love letter olma yolunda ilerlerken kendimi frenlediğimi söylemem gerekir. Half Life’ı küçük yaşlarımda oynamış beğenmiş ve etkilenmiş birisi olarak. Tahmin edebileceğiniz gibi 3. Oyunu da merakla bekliyordum. Her ne kadar internet 2 ye bölünmüş bir kesim Alyx için 3. Oyun işte dese de resmi olarak 3. Oyun olmadığı gibi anlatı olarak da 3. Oyun olduğunu söylemek pek mümkün değil.
Bu detayları geçip oynanış ve Vr’ın velinimetlerine gelecek olursa. Alyx Vr için yapılmış kaplama kalitesi en yüksek işlerden birisi. Her ne kadar vr’da pek çok korku oyunu oynasam da grafiklerin yetersiz olması nedeniyle pek etkilenemedim. Alyx’in ilk amacı korkutmak olamasa da headcrablerin kafanıza atlama olasılığını bilerek oyunu oynamak epey gerici bir ortam yaratmakta epey başarılı. Düşmanlarla başa çıkma yöntemimiz olan ve oyunun büyük bir kısmı olan silah kullanımları ise özenle detaylandırılmış. Silahların geliştirmeleri dışında silah çeşitlilikleri, silahların mermi takma detayları bile en az normal bir half life oyunu kadar detaylı. Kısacası Vr olduğu için herhangi bir detay es geçilmemiş.
Hikayesel olarak baktığımızda da Alyx bizlere özellikle sonuyla gayet tatmin edici bir deneyim yaşatmayı başarıyor. Fakat eksilerine gelecek olursak, en büyük eksiğin puzzlelar olduğunu söylemek mümkün. Vr oyunu olarak Valve’ın puzzlelarda daha rafine bir iş çıkarmasını beklerdim. Fakat genel olarak oyuna baktığımda kesinlikle başarılı bir iş olduğunu söylemek mümkün.